(1870-1935)
Աթաբեկ Խնկոյանը (Խնկո- Ապեր) հայ մանկագիր բանաստեղծ է : Ծնվել է 1870 թվականինին Փամբակի շրջանի Ղարաբոյա գյուղում:
Աթաբեկ Խնկոյանը գրագիտություն սովորել է իրենց գյուղի տիրացուիմոտ, այնուհետև անցել Ալեքսանդրապոլ (այժմ՝ Գյումրի), ուրհաջողությամբ լրացնելով ուսման միջին ընթացքը, նվիրվել էուսուցչության:
Նա մանուկների համար բազմաթիվ ստեղծագործություններ է գրել, մշակել հայկական և այլ ժողովուրդների շատ առակներ։
Գրական փորձերը սկսել է աշակերտական հասակից: Նրա այդշրջանում գրած ոտանաւորները լույս տեսան 1890 թվականին: Աշխատակցում էր նաև “ Աղբյուր մանկական ամսագրին”: Խնկոյանըդարձավ նրա ամենամոտիկ աշխատակիցը:
Ղազարոս Աղայանից և Հովհաննես Թումանյանից հետո, Խնկոյանըհարարւում է մեր մանկական լավագույն գրողներից մեկն է: Նրամանկական նմանը չունեցող ոտանավորներից են՝ “ Գիրք”, “Այգի”, “ Լուսին”, “Ծիծեռնակին”, “ Գարուն”, “Մեղու”, “ Ձմեռ պապի”, և այլն: Չափածո գրվածքներից են՝ “Աղվեսն ու Արջը”, “ Ցորնատերն ուՋաղացպանը”, “Գյուղացին ու Արջը”, և այլն: Իսկ արձակներից՝ “ Խուլիայծերը”, “ Իմ բալիկը” “ Գալոյի Աղվեսը”, և այլն:
Սակայն Խնկոյանը մեր գրականութեան մէջ ավելի հայտնի է որպեստաղանդվոր առակագիր: Բազմաթիվ են նրա մեկը մյուսից ավելիսուր խայթող ու խորիմաստ առակները:
Ինքնույն գրվածքներից բացի ունի և փոխադրություններ՝ մեծ մասամբռուս հռչակավոր առակագիր Կռիլովից: Այս շարքին են պատկանում՝“Կարիճն ու գորտը”, “ Ճպուռն ու մրջյունը”, “Մկների ժողովը”, “Վատընկեր”, “Կկուն ու աքլորը”, “ Գայլն ու գառը”, “Աղվեսն ու խաղողը”, ևայլն:
Խնկոյանը մահացել է 1935 թվականին Երևանում:
Նրա անունով է կոչվում Երևանի քաղաքային մանկականգրադարանը։
Երրորդ դասարանցիների մեդիատիրույթ 
